De eilanden

hoi, hoi
mijn laatste dag voor het reizen. Morgen heb ik wel in Lima op het vliegveld veel tijd, wie weet komt er dan nog wat.
Afgelopen weekend een geweldig toer gehad naar de eilanden op het Titicacameer.
Eerst gingen wij naar de riet eilanden, Uros genaamd voor wie er veel meer over wil weten. Deze eilanden zijn gemaakt door de bewoners. Eerst een ondergrond van uitgestoken plaggen met riet van zo´n meter hoog en daarna wordt er riet in lagen om en om gelegd wel twee meter hoog. Elk jaar wordt er bovenop de oude lagen nieuw riet gelegd, zodat de oude eilanden veel stabieler zijn dan de nieuwe. ze worden dan ook nog verankerd want anders drijven ze weg. Op Zo´n eiland staan zo´n 5 tot 10 hutten waar de mensen in wonen. De keuken is een kleine hut er naast voor in de regen tijd anders koken ze buiten.
Op een eiland staat een school en een soort huisarts/verpleegster post en een klein winkeltje. Alles komt vanuit Puno wat 15 min.varen is.
De mensen leven van de visvangst, het toerisme en veel mannen werken in Puno.
Heel apart maar ook heel toeristis.
Daarna voeren wij naar Amantani, een eiland met 4000 bewoners, die leven van de landbouw en ook wel van her toerisme, maar minder.
Een heel mooi eiland zonder auto´s wat koeien en ezels en veel landbouw. En natuurlijhk de bergen Pachamama en Pachatata, waar weer met de zonnewenden allerlei ritualen zoijn.
Maar vooral een heerlijk rustig, mooi eiland waar je eigenlijk enkelen dagen zou moeten blijven.
Wij kwamen rond 12uur aan en werden door verschillende families op gehaald. Daar kregen wij ons middagmaal en na wat rond kijken en praten met ¨mijn familie¨ gingen we met de gids omhoog naar de Pachamama, op zich een kleine klim van 180 meter over een mooi pad maar op deze hoogte valt dat niet mee.
Het meer is dan ook het hoogste meer delegen op 3800meter.
Boven was een heiligdom van Pachamama waar je een schitterend uitzicht had en even in alle rust kon zitten bij dit oude heiligdom.
Daarna kregen wij ons avondmaal bij de familie, alles trouwens vegetarisch want ze eten daar bijna geen vlees. Ik geloof dat voornamelijk met kosten te maken heeft en vervoer, want met de feestdagen eten ze wel vlees. Maar uitstekend eten.
Na het eten gingen wij in de traditionele kleding van daar naar het dansen in het dorp, leuj maar we waren ook allemaal moe.
De volgende morgen na een uitstekend ontbijt gingen wij naar het volgende eiland wat hoofdzakelijk rotsbergen is. Daar gelopen van de ene kant naar de andere kant van het eiland, 5km geloof ik, en gegeten en toen weer 3 uur op de boot.
Het was een geweldige mooie, en gezellige tocht.
Ik heb heel veel met een Braziliaan opgetrokken en twee Fransen, wat heel bijzonder was dat ging dus in het engels en het spaans.
Vooral met Rafael de Braziliaan was heel fijn, een heel rustige, vriendelijke man die in van alles geintereseerd was, van landbouw, religies tot fietsplannen. Zo ben ik heel veel over Brazilie te weten gekomen.
Eigenlijk was de hele groep gezellig en werd er gemakkelijk met iedereen gepraat.
ik stop met een beetje geluk kan ik straks nog wat foto´s plaatsen
Liefs Maria